Poznajmy się
Psycholożka architektury, architektka, projektantka wnętrz z ponad
26-letnim doświadczeniem projektowym.
Prowadzi zajęcia dla kilku uczelni w zakresie projektowania emocjonalnego. Autorka sensorycznej metody projektowania „D3”, dzięki której powstaje spersonalizowany projekt oraz wyjątkowa relacja z przestrzenią. Promuje projektowanie sensoryczne z wykorzystaniem nowych nauk jak: psychologia architektury, neurobiologia, kognitywistyka czy fizyka kwantowa.
W pracy zawodowej zwraca uwagę na partycypację klienta w procesie projektowania. Podkreśla, że ważne jest pełne zrozumienie mechanizmu odczuwania przestrzeni przez jednostkę. Pomaga użytkownikowi odnaleźć jego faktyczne potrzeby i upodobania. Wraz z użytkownikiem tworzy mapy emocjonalne przestrzeni by móc zaprojektować dla niego odpowiednie emocje do życia i działania. Poznając kod sensoryczny swojego klienta dąży do jego świadomych decyzji projektowych zgodnych z naturą człowieka.
W Polsce jest prekursorką edukacji w zakresie psychologii architektury i kultury umiaru. Prowadzi kursy, szkolenia i warsztaty uczące nowego spojrzenia na otaczającą nas przestrzeń. Tłumaczy na czym polega odczuwanie przestrzeni i jak to wpływa na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne. Wspiera architektów w procesie projektowania dając narzędzie do gromadzenia danych emocjonalno- sensorycznych użytkownika projektowanej przestrzeni. W swojej pracy przypomina architektom i uświadamia użytkownikom, że jesteśmy częścią ekosystemu, a eliminacja jakiegokolwiek ogniwa powoduje zaburzenie całego ekosystemu. Dlatego tak ważna jest interdyscyplinarność w procesie projektowania by zachować równowagę ekosystemu.
Uważa, że architekt to twórca nie tylko materii ale i emocji. Dlatego architekt ma realny wpływ na zdrowie i rozwój człowieka. Tworzenie zdrowego środowiska do życia jest zadaniem ogromnie odpowiedzialnym dlatego mówienie o tym jest jej misją i spełnieniem zawodowym 😉
